„Chrzciny” – edukacyjny pokaz specjalny filmu

Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej
Galapagos Films
oraz 
Entropia Słowa

zapraszają na edukacyjny pokaz specjalny filmu

„Chrzciny” reż. Jakub Skoczeń

dyrektorów szkół, nauczycieli, wychowawców młodzieży, animatorów kultury, pedagogów szkolnych

w dniu 22 listopada (wtorek) 2022 r., o godz. 14:30
Kino Atlantic ul. Chmielna 33 
w Warszawie

Scenariusz wydarzenia:

– 14.30 – przywitanie widzów
– 14.35 – 16.00 – projekcja filmu
– 16.05 – 17.00 – rozmowa z o. dr Marek Kotyński, teologiem i filmoznawcą (Akademia Katolicka w Warszawie), którą poprowadzi Artur Wolski

Stan wojenny to mroczna część najnowszej historii Polski. Jednak wielu ludzi, pamiętających 13 grudnia 1981 roku przywołuje z uśmiechem dziwny fakt – nie było “Teleranka”. Zawsze fascynowało mnie to tragikomiczne podejście Polaków do wydarzeń historycznych. Można odnaleźć je w wielu polskich filmach, np. w “Zezowatym szczęściu” Andrzeja Munka czy też w “Pułkowniku Kwiatkowskim” Kazimierza Kutza. Szara rzeczywistość zostaje w nich zderzona z elementami komizmu. Ta dwoistość stała się kluczem do pomysłu na film “Chrzciny”.

Punktem wyjścia do napisania scenariusza było stworzenie barwnych, ciekawych postaci. W zamierzeniu miały być uwikłane w spory i absurdalne konflikty. To odzwierciedlenie ówczesnego polskiego społeczeństwa – podzielonego i skłóconego, ale jednocześnie posiadającego cudowną zdolność jednoczenia się np. w wobec zagrożenia z zewnątrz. Naturalnym było, że bohaterowie stworzą rodzinę, a tłem ich opowieści będzie historyczne wydarzenie jakim był stan wojenny. 

Poetyka filmu unika szarości Polski lat 80-tych. Nie chodzi o fałszowanie rzeczywistości, lecz o spojrzenie na nią oczami ówczesnych bohaterów. Rodzinny dom, urządzony przez kobiety jest przyjazny i bezpieczny. Panuje tam porządek, na stole jest zawsze czysty obrus, w oknach firanki i kwiaty. Nad wszystkim czuwa Matka Boska, łaskawie przypatrując się groteskowej, szamoczącej się rodzinie. To co jest istotne w tej rodzinie to brak ojca. Jego śmierć to temat, którego się nie porusza. Chrzczone niemowlę również pozbawione jest ojca, a otwarte zakończenie nie definiuje, jaki czeka je los. Psychologiczną rolę ojca przejmuje matka – bohaterka filmu. Pomimo miłości i oddania dla dzieci często bywa zaborcza i nadopiekuńcza. Dla bliskich zrobi wszystko – choćby kosztem ich wolności i szczęścia. Wydaje się to bardzo charakterystyczne dla matriarchatu.

To co wyróżnia tę rodzinę to liczne nieporozumienia i konflikty. Wybuchają co chwilę. Ich przyczyną są kwestie – ideologiczne, światopoglądowe, czy też zwykłe przyziemne sprawy. Wszyscy są przekonani, że mają rację i w związku z tym nie muszą słuchać innych. Jednym słowem, nasi bohaterowie trwają w swoistym chocholim tańcu, który coraz szybciej zmierza do katastrofy. 

Film kończy się chrzcinami. Dla mnie, metaforycznie są to również chrzciny (narodziny) naszego dzisiejszego świata. Ochrzczone w filmie dziecko miałoby dzisiaj 40 lata – czyli jest dorosłe jak główni bohaterowie w filmie. Powstaje pytanie – czy nasi bohaterowie z 1981 roku, ze swoimi wadami i zaletami, konfliktami, nieporozumieniami nie są podobni do nas dzisiaj? 

Aby wziąć udział w wydarzeniu 22 listopada należy wypełnić formularz do 20 listopada.
Liczba miejsc ograniczona. Prześlemy potwierdzenie wpisania na listę gości najpóźniej do 21 listopada.

UWAGA! Zaproszenie jest pojedyncze i imienne.
Pokaz jest przeznaczony tylko dla osób związanych z edukacją oraz animatorów kultury.

Wydarzenie będzie rejestrowane video i foto. Przybycie na spotkanie wiąże się z automatyczna zgodą na wykorzystanie wizerunku podczas rejestracji foto i video.